tag:blogger.com,1999:blog-457022249320886162024-02-07T02:39:13.327-08:00random thoughts of a mind travelleramerican doll posehttp://www.blogger.com/profile/08620706182821454173noreply@blogger.comBlogger13125tag:blogger.com,1999:blog-45702224932088616.post-91047881074320089372010-12-06T05:39:00.000-08:002010-12-13T18:30:34.526-08:00Λαρς, το περσικο πουλιΜια φορα κι εναν καιρο, στα βαθη της Περσιας, ζουσε ο Λαρς, ενα μικρο και χαριτωμενο πουλακι, αλλα διαφορετικο απο τα αλλα. Ο Λαρς δεν εκανε παρεα με τα αλλα πουλια.Δεν τα ακολουθουσε στο κυνηγι της τροφης, στα παιχνιδια και τις βολτες τους.Ηταν βεβαια αποδημητικο πουλι και εφευγε μαζι τους το χειμωνα προς τα πιο ζεστα κλιματα, αλλα προτιμουσε να κραταει μια αποσταση απο το κοπαδι, ισα ισα για να μην μενει μονο απεναντι στους κινδυνους του ταξιδιου.Ναι, τα αλλα πουλια θεωρουσαν τον Λαρς παραξενο, κυριως γιατι δεν καταλαβαιναν γιατι προτιμουσε να βρισκεται κοντα στους ανθρωπους.Ο Λαρς αγαπουσε τους ανθρωπους.Τους εβρισκε ενδιαφεροντες και παρα τις ιστοριες των πουλιων για τους κακους κυνηγους που σκοτωσαν τη φαμιλια τους η κινδυνευσαν και τα ιδια και γλιτωσαν την τελευταια στιγμη, ο Λαρς δεν τους φοβοταν.Ετσι οταν τα αλλα πουλια εκαναν βολτες στην πολη ανεμελα, ο Λαρς καθοταν σε ενα χαμηλο πεζουλι απεναντι απο την αγορα της πολης.<br />Ηταν μικρη η πολη που διαλεξαν να περασουν αυτο το χειμωνα. Οι ανθρωποι ηταν ζεστοι και φιλοξενοι αλλα και γκρινιαρηδες και κουτσομποληδες, οπως σε ολες τις μικρες πολεις.Ο Λαρς απολαμβανε να παρακολουθει ολες τις συζητησεις, τους καυγαδες αλλα και τις ομορφες χαρουμενες στιγμες τους στο παζαρι.Και οταν εφτανε το μεσημερι ο Λαρς ενιωθε πολυ μονος. Ειχε προσπαθησει να ακολουθησει τους ανθρωπους στα σπιτια, τις ταβερνες και τα καφενεια τους, αλλα καθε φορα κινδυνευε πολυ.Και ετσι αρκετες ωρες εμενε μονος στο πεζουλακι.Την περισσοτερη ωρα αναροτιοταν αν εκανε καλα που ειχε ξεκοψει απο τα την παρεα των αλλων πουλιων και ανησυχουσε αν την επομενη φορα θα τον δεχονταν μαζι τους.Την υπολοιπη ωρα ονειροπολουσε για εναν ανθρωπο που θα γινοταν φιλος του.<br />Πολλοι ανθρωποι καθονταν στο πεζουλι του Λαρς.Πιο πολυ απο ολους συμπαθουσε τα παιδια γιατι παντα του εδιναν σημασια.Φοβοταν ομως να μη δεθει μαζι τους γιατι γρηγορα ερχονταν να τα παρουν οι γονεις τους παντα φουριοζοι να προλαβουν τις δουλειες τους.Συνηθως τα αφηνε να τον χαιδευουν λιγο και μετα πεταγε μακρια, με φοβο μηως καποιος προλαβει και του δεσει το ποδι και το κλεισει σε καποια μικρη χρυση φυλακη οπως πολλα απο τα μικρα πουλακια σαν κι αυτον.<br />Αργα το μεσημερι εκεινης της ημερας ο Λαρς ηταν πολυ μελαγχολικος.Ολη μερα κανεις δεν ειχε πλησιασει το πεζουλι του να ξαποστασει λιγο.Ενιωθε πολυ μονος και σκεφτηκε να κανει μια βολτα στην πολη μεχρι να' ρθει το απογευμα που καταφταναν οι χαρουμενες παρεες των παιδιων με το τσερκι και τη μπαλα, και να αγαλιασει με τις γελαστες φωνουλες τους. "Ψιτ, ψιτ, πουλακι!", ακουστηκε μια γλυκεια φωνουλα διπλα του, "Μη φυγεις δε θα σου κανω κακο!",γυρισε καπως τρομαγμενος ο Λαρς και αντικρυσε το ομορφοτερο πλασμα που ειχε συναντησει μεχρι τοτε.Μια κοπελα, με μακρια καταμαυρα μαλλια, μεγαλα ζεστα μαυρα ματια και το πιο γλυκο χαμογελο που ειχε δει ειχε γυρει στο πεζουλι του. Κουβαλουσε μια μεγαλη βαρια σταμνα και μαλλον κατηφοριζε στην βρυση της γειτονιας.Ο Λαρς εχασε τη λαλια του, παγωσε και δεν ηξερε τι να κανει.Δεν μπορουσε να κουνησει ουτε φτερο και η κοπελα γελασε δυνατα"Χα, χα χα!Γιατι εμεινες ετσι ακινητο; Μηπως θελεις να σε χαιδεψω;" και πριν προλαβει να αντιδρασει απλωσε το μικροκαμωμενο της χερακι και τον χαιδεψε τρυφερα."Ειμαι η Γκλεν" ειπε το κοριτσι" και θα' ρχομαι να σε βλεπω καθε μερα!", και εφυγε χοροπηδωντας χαμογελαστη στελνοντας του ενα πεταχτο δροσερο φιλι."Ερωτευτηκα εναν ανθρωπο" αναστεναξε ο Λαρς καθως μια μεγαλη παρεα απο παιδια ξεχυνοταν στο δρομο μπροστα του, φωναζωντας και γελωντας...<br />Tην επομενη μερα το κοριτσι περασε απο το πεζουλακι και ειδε το πουλακι και του μιλησε ωρα πολυ. αλλα το πουλακι επρεπε να παει να βρει τροφη και της ειπε: ελα το βραδακι παλι να κατσεις κοντα μου. Kαι ο ηλιος εδυσε και το κοριτσι δυσκολευτηκε να βγει απο το σπιτι.Δεν θα μπορουσε να ζητησει κατι τετοιο απο τους γονεις της ηταν πολυ αυστηροι.Αλλα το κοριτσι λαχταρουσε τοσο να δει το πουλακι που σκεφτηκε να το σκασει απο το παραθυρο.οταν εφτασε στο πεζουλακι ομως ο Λαρς δεν ηταν εκει. Η νυχτα ηταν γλυκια και σκεφτηκε να κατσει να τον περιμενει."Δεν μπορει θα γυρισει, δεν μου ειπε καληνυχτα!".<br />Ηταν ενα παραξενο κοριτσι η Γκλεν.Φαινομενικα εμοιαζε να μην διαφερει απο τα αλλα κοριτσια της ηλικιας της.Οχι τοσο μεγαλη για να ειναι σε ηλικια γαμου αλλα οχι και τοσο μικρη για να παιζει στους δρομους τσερκι και μπαλα με τα αλλα παιδια.Στην μικρη πολη ηταν δυσκολη η μοιρα των γυναικων.Οταν εφταναν σε ηλικια γαμου ο πατερας διαλεγε με ποιον η κορη θα περνους το υπολοιπο της ζωης της.Τα κριτηρια ηταν κατα βαση οικονομικα.Η οικογενεια της Γκλεν ηταν φτωχη αλλα αξιοπρεπης. Δεν θα εδιναν την μοναχοκορη τους σε καποιον πλουσιο αλλα ανεντιμο.Αλλα ηταν ακομα νωρις για να σκεφτει ο πατερας τησ Γκλεν ολα αυτα.Η Γκλεν ομως ηξερε πως αυτη η ωρα δε θα αργουσε να 'ρθει και ειχε καταστρωσει ενα σχεδιο αποδρασης.Αγαπουσε πολυ τους γονεις της αλλα δεν την μπορουσε αυτη τη σκλαβια.Επρεπε να πεταξει ελευθερη και να βρει μακρια την τυχη της, να την ορισει μονη της και να βρει την ευτυχια.<br />Ολα αυτα συλλογιζοταν οσο περναγε η ωρα και ο Λαρς δεν φαινοταν πουθενα.Ηταν περιεργο αυτο που αισθανθηκε η Γκλεν οταν τον αντικρυσε την προηγουμενη μερα.Ηξερε πως ειναι πουλακι, δηλαδη ζωο δηλαδη κατι που ειναι χαριτωμενο ομορφο αλλα τοσο μακρια απο την ανθρωπινη φυση.<br />Η Γκλεν αγαπουσε πολυ τα ζωα.Ειχαν στον κηπο ενα γαϊδαρακο και μια κατσικουλα.Δεν αρεσε διολου της Γκλεν που ο γαϊδαρακος επρεπε να κουβαλαει τοσα βαρη.Ο πατερας τον πηγαινοεφερνε πολλες φορες καθε μερα, απο το ξημερωμα κιολας, για να κουβαλησει πραματιες που θα πουλαγε στο παζαρι αλλα και τα ψωνια του σπιτιου.Η μητερα δεν τον συμπαθουσε γιατι ηταν πια γερικος και παραπονιοταν στον πατερα πως επρεπε να παρουν εναν αλλο.Αλλα η Γκλεν αγαπουσε το κακομοιρο ζωο και ηξερε πως οταν εκαναν αυτες τισ συζητησεις τα μεγαλα γλυκα του ματια θαμπωναν:"ο γαϊδαρακος καταλαβαινει οτι δεν τον θελουν πια..."Απο την πλευρα της η κατσικουλα εδινε γαλα στο σπιτι και ηταν ακομα μικρουλα και παιχνιδιαρα, εδινε μια νοτα χαρας στο σπιτι.Η Γκλεν επεμενε να την πηγαινει βολτα οπως ενα σκυλακι και οι γονεις της θεωρουσαν αυτο το καμωμα λιγακι παιδικο αλλα της αφηναν με μια σιωπηλη συνενοχη.<br />Αυτο ομως που ενιωσε για τον Λαρς δεν ηταν το ιδιο οπως με τα ζωακια στο σπιτι της.Σα να μπορουσε να δει μεσα απο το βλεμμα του τον εαυτο της.Σκεφτηκε:"Λες να ειναι μαγεμενο αυτο το πουλι; Λες να με βοηθησει να φυγω απο εδω;".Και καθως η ωρα περνουσε και δεν ακουγε πεταρισμα των φτερων του μικρου πουλιου, η αγωνια της μεγαλωνε...american doll posehttp://www.blogger.com/profile/08620706182821454173noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-45702224932088616.post-22701348773632182772010-07-23T14:54:00.000-07:002010-07-23T15:11:44.042-07:00της δικαιοσυνης Ηλιε νοητε....ολοι οσοι με γνωριζετε ξερετε ΠΟΣΟ βαριεμαι τα τυπου ειδησεογραφικα - κουτσομπολιστικα blogs η δεν ξερω τι.Αν με ρωτησετε ειλικρινα τα βρισκω 80% κιτρινα - 10% ανακριβη - 10% πληροφοριακα.Γενικα δεν εχω τις καλυτερες σχεσεις με τις "ειδησεις" οπου κι αν ειναι αυτες ειτε γιατι απο μικρη ο αριστερος μπαμπας με επεισε οτι στον καπιταλιστικο μας κοσμο ολα ειναι στημμενα και μελετημενα οποτε δεν εδινα ποτε σημασια, ειτε γιατι βαριεμαι αφορητα μια στεγνη πληφορορια αν δεν συνοδευεται απο βαθυ φιλοσοφικο στοχασμο.Ιντερνετ,τηλεοραση, εφημεριδες και ραδιοφωνο με ενδιαφεραν μονο για διασκεδαση και επικοινωνια.Σε σημειο που δεν ειχα σχεδον ποτε ιδιαιτερη ενημερωση και για βασικες ειδησεις που με αφορουν γεγονος που με κανει τουλαχιστον να εχω μεγαλη αγνοια για σημαντικα πραγματα που το δικαιολογουσα ομως ως οτι "ειμαι στον κοσμο μου εγω" αν κ μεσα μου σκεφτομουν οτι απλα ειμαι αδιαφορη.Εχοντας λοιπον σχετικες τυψεις αρχισα να δουλευω σε μεσον που οι ειδησεις ηταν το βασικο μας θεμα, και χωρις αυτες δεν θα υπηρχε κ ο αρτος ημων ο επιουσιος. Δυστυχως η ευτυχως δεν εκτιμησα ουτε τοτε ιδιαιτερα την σημασια της ειδησης ακομα και τωρα βαριεμαι τις στεγνες πληφοροριες.Και μαλλον θα τις βαριεμαι παντα.<br />Παρ'ολα αυτα ακομα κ αν το συγχρονο οπιο του λαου ειναι η "κιτρινη" πληροφορηση(αναξιοπιστη και απο την κλειδαροτρυπα) δεν μπορω να πω πως δεν συμπαθω τα blogs.Ki αν υπαρχει ενας βασικος λογος που τα συμπαθω ειναι η ΑΝΩΝΥΜΙΑ. Τι σημαιναι αυτο; ΟΧΙ δεν σημαινει οτι κρυβομαι πισω απο το δαχτυλο μου!Γιατι ποιος ειναι ο κυριος λογος που θελουμε να βαλουμε τη τζιφρα σε ενα κειμενο μας; Ελατε τωρα παραδεχτειτε το!Καθαρα απο ψωνιστικη διαθεση.Πιστευουμε οτι ειμαστε καποιοι οτι εχουμε και τις πρωτες ιδεες και θελουμε ολος ο κοσμος να το ξερει!Ετσι λοιπον η ανωνυμια εκτος του οτι εινε η ΒΑΣΙΚΗ δημοκρατικη διαδικασια(βλεπε ΕΚΛΟΓΕΣ) μας εξασφαλιζει οχι μονο την αντικειμενικοτητα του γραπτου μας αλλα και την παντελλη ελλειψη οποιασδηποτε ωφελιμιστικης διαθεσης!Ξερω σας μπερδευω.Αυτο που λεω ειναι οτι η ανωνυμια στα blogs δεν ειναι δειλια. Η ανωνυμια σε τετοιου ειδους γραπτα ειναι απλη αναφορα-κατηγορω η απλα εκπληξη που αφορα μια ειδηση.Απο το μαγιο της Μενεγακη μεχρι τισ μιζες και τα στημενα παιχνιδια. Εδω δεν μας ενδιαφερει τοσο η αληθεια της ειδησης.<br />Εξαλλου ποιος μας ειπε ποτε οτι η αληθεια ειναι αντικειμενικη; και γιατι ενα γεγονος εχει μονο μια πλευρα; Οιμε δεν ειναι ολα σχετικα; Ξεχασαμε την σοφη προταση του Αινσταιν; Γιατι λοιπον να συζηταται η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της ανωνυμιας στα blogs; Τι θα πετυχουμε με αυτο;Εγω δεν βρισκω να κερδιζει κανεις τιποτα.Ισα ισα.Θα εχουμε απλα να δαχτυλοδειχνουμε ανθρωπους που δεν ξερουυμε καν ποιοι ειναι, γιατι λενε οτι λενε και μετα... το απολυτο χαος. Πρεπει να καταλαβουμε οτι η οποιοαδηποτε ειδηση υπαρχει για να την επεξεργαστουμε οι ιδιοι. Τιποτα δεν λειτουργει DE FACTO! Ki αν δεν θες λοιπον να σκεφτεις τιποτα απο μονος σου κλεισου σε ενα δωματιο και κοιτα τον τοιχο. Αν κ ακομα και αυτος κατι καινουργιο εχει να σου δωσει...american doll posehttp://www.blogger.com/profile/08620706182821454173noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-45702224932088616.post-77514287476545432652010-03-02T14:33:00.000-08:002010-03-02T14:37:01.463-08:00Shakespeare Sonnet 116Let me not to the marriage of true minds<br /><br />Admit impediments. Love is not love<br /><br />Which alters when it alteration finds,<br /><br /> Or bends with the remover to remove:<br /><br />O no! it is an ever-fixed mark<br /><br /> That looks on tempests and is never shaken;<br /><br />It is the star to every wandering bark,<br /><br /> Whose worth's unknown, although his height be taken.<br /><br />Love's not Time's fool, though rosy lips and cheeks<br /><br /> Within his bending sickle's compass come:<br /><br />Love alters not with his brief hours and weeks,<br /><br /> But bears it out even to the edge of doom.<br /><br />If this be error and upon me proved,<br /><br /> I never writ, nor no man ever loved.<br /><br /><br /><br /> William Shakespeare <br /><br /> (1564 - 1616)american doll posehttp://www.blogger.com/profile/08620706182821454173noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-45702224932088616.post-53740811823012195092010-02-26T13:57:00.000-08:002010-02-26T14:15:56.707-08:00ερωτευμενο συννεφο....παντα αγαπουσα την ποιηση. μπορει να μην εχω διαβασει τοσα πολλα αλλα οτι πεσει στα χερια μου θα το "καταβροχθησω" με μεγαλη λαχταρα... αρκει να ειναι εμμετρο.δε θα ξεχασω οταν μου πηρε ο μπαμπας το "Ερωτευμενο συννεφο". Ναζιμ Χικμετ. Απο το εξωφυλλο σε προδιαθετει. και η ιστορια ειναι... Εκτοτε λατρεψα οτι εχει να κανει με ανατολη.Ποσο ομορφα μπορουν να δωσουν την εννοια του ερωτα, της λατρειας, της εξιδανικευσης του αλλου μεσα απο τοσο απλες φρασεις η ριμες. Ετσι λοιπον ειπα να κατσω να το ξαναδιαβασω. Και να το αφιερωσω.<br />Οχι δεν ειναι ο πρωτος μου ερωτας. Αυτος ηταν πνιγμενος στο παθος. Το ιδιο καθεαυτο και του ενθουσιασμουμ και της συγκινησης που νιωθουμε ολοι οταν καταλαβαινουμε οτι δεν ειναι κατι που εχει επαναληφθει.<br />Δεν ειναι καν ο επομενος ερωτας που ειχε ωριμασει λιγο κι ας ειχε παλι αυτη την γνωριμη φρεσκαδα στο παθος και στο βλεμμα. Ειναι κατι τοσο αναπαντεχο. Ιδιως μετα απο μια πικρη γευση που αφησε στο στομα ο επομενος ερωτας καθως το θελω και το συμβαινει δεν εσμιξαν ποτε.... Κι εκει που νιωθεις κυνικος λογικος και απογοητευμενος, τσουπ!<br />Και λες. δεν γινεται!δε μπορει!οχι παλι! γιατι εχεις τις αμφιβολιες σου. Κι ας ενθουσιαζεσαι παλι κι ας ιδρωνεις κι ας τρελενεσαι.Οχι οχι οχι παλι αυτο οχι αλλες νυχτες χωρις ξημερωμα οχι αλλες αποτομες κ τεραστιες αλλαγες διαθεσεων οχι αλλες πεταλουδες!Μεγαλωσα δεν ειμαι για τετοια θα φαω τα μουτρα μου!<br />Κι ομως τωρα ειναι πιο δυνατο απο ποτε γιατι τωρα ξερεις τι θελεις. Και αυτο που θελεις ειναι μπροστα σου!Δεν πα να σκαει ο κοσμος κι ο ντουνιας δε παν να ναι οι χειροτερες συνθηκες δε πα να ειναι ολα τοσο πιο δυσκολα τελικα.Αμα δεν παγωσει η κολαση αυτο που ειναι να συμβει δε θα σταματησει γιατι παραδεξου το επιτελους πιστευεις στη ρημαδα την τυχη που σε εφερε σε αυτο τον υπεροχο μονοπατι που οδηγει στην ευτυχια!<br />Σκεψου λοιπον διπλα πριν κοντοσταθεις.<br /> Ισως να μην εχεις ξανα αλλη ευκαιρια....american doll posehttp://www.blogger.com/profile/08620706182821454173noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-45702224932088616.post-74259500212117303142009-12-09T12:08:00.000-08:002009-12-09T12:28:45.177-08:00τραγελαφικες καταστασεις.....και πανω που λες οτι βγηκα απο το τουνελ.... το φως ηταν απλα ενας αντιπερισπασμος, ισως ενας μικρος φακος που τελειωνει απο μπαταρια οταν σε κυνηγαει ο boogieman... και προσπαθω να ειμαι θετικη γιατι ναι γεννηθηκα μεσα σε ενα ροζ συννεφακι που ακομα πριν σκασω χαμογελαστη ελιποβαρης(ω ναι!!!) θελανε να μου δωσουν μια να πεσω αλλα εγω κρατηθηκα οχι εγω αλλα ισως η λεβεντια και οι αξιες του κρητικου παππου που με τον τροπο του απειλησε πως θα πεσει απο τον Ψηλορειτη αν το συννεφακι του καχεκτικου μωρου γινει βροχη και διαλυθει πριν καν σκασει μυτη στο τουνελ... το συννεφο τα καταφερνει ομως και περναει πανω απο το τουνελ απο γιαγια σε γιαγια απο κρητη σε αθηνα απο την αγωνια του να θες και να μη θες να ανηκεις καπου να αγαπησει απο 3 μηνων εντικτωδως φυσικα το αεροπλανο και να μισησει αργοτερα το πλοιο που θα το παρει απο την ζεστασια τους φιλους τον αγαπημενο λεβεντη παππου.... το συννεφακι προσαρμοστηκε πολυ καλα γιατι πισω στην πρωτευουσα την περιμενε η αλλη ζεστη αγκαλια δυστυχως γεματη καλουδια που την ζοριζουν τωρα λιγακι στην περιφερεια αλλα τοτε σημαινε αγαπη τρυφεροτητα και την αισθηση οτι να ανηκει καπου.δεν περασε ασχημα το καχεκτικο που μετονομαστηκε σε miss piggy.εκανε φιλους αγαπησε με παθος το σινεμα και το mtv και προχωρησε με δυναμη μεσα απο τον χωρισμο την θλιψη την αμφιβολια τον πονο κυριως γιατι αγαπουσε δυνατα τους ανθρωπους γυρω του παντα με μια βαθια μελαγχολια. και εκει ειναι που το συννεφακι μπλεκεται στο τουνελ οχι τοσο εκει χρονικα παντα το φλαρταρε απο μικρο το πλησιαζε αλλα του ξεφευγε.ηταν η αγαπη για τη ζωη και τουσ ανθρωπους ηταν ο ηλιος που ζεσταινε την καρδια του οταν ενιωθε πως να φτανει η ωρα να γινει ψιχαλες.και αρχισε το πηγενελα στο τουνελ πανω κατω μπαινει βγαινει. ηρθαν πολυ δυσκολες ωρες που νομισε πως δε θα καταφερει.πως θα μεινει εκει κλεισμενο με τον επιβατη να ξεπαγιαζει και να φοβαται.ειχε απο μικρο μια μικρη κλειστοφοβια.τωρα τελευταια ειχε καιρο να νιωσει τον ηλιο. τον βλεπει αλλα δεν μπορει να ζεσταθει. οι ανθρωποι που αγαπαει του εφερναν λιγες ακτιδες αλλα ο επιβατης του συννεφου ζεσταινοταν για λιγο και μετα ξυπνουσε απο το ονειρο οπως το κοριτσακι με τα σπιρτα. ωσπου ξεπροβαλλε μια εκτυφλωτικη λαμψη. ηταν μια οαση το καχεκτικο miss piggy κατεβηκε απο το συννεφο χωρις δευτερη σκεψη, το συννεφο ταραχτηκε "μα που παει μονο του δε θα τα καταφερει!". εκανα ενα σαλτο μορταλε και... επεσε στο κενο.το συννεφο ετρεξε και το επιασε την τελευταια στιγμη. το σοκ ομως ηταν πολυ μεγαλο. και τωρα ενω ταξιδευει πανω στο συννεφο και παλι νομιζει πως γυρισε στο τουνελ. νιωθει την ζεστη του ηλιου αλλα δε βλεπει το φως.νομιζει πως ειναι ολα οφθαλμαπατη. ελπιζει σε κατι που θα το επαναφερει.. στην δικη του πραγματικοτητα. εξαλλου ποτε δεν τα πηγαινε καλα με τον εκτος ονειρου κοσμο....american doll posehttp://www.blogger.com/profile/08620706182821454173noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-45702224932088616.post-77442444764145444482009-12-02T01:11:00.000-08:002009-12-02T01:15:49.268-08:00προωρες αποφασεις για το νεον ετος....ξερω βιαζομαι αλλα λογω μεγαλης ψυχομανιακης καταθλας των τελευταιων ημερων με επιασε ενας μηδενισμος και ενω κανονικα θελω τον ουρανο με ταστρα και λαγους με πετραχειλια λεω να το ριξω στον μινιμαλισμο και να δηλωσω οτι θελω απλα<br />1) να μην ξαναπεσω κατω με μεσες φαρυγγιτιδες(ο Η1Ν1 καλοδεχουμενος) και οτι αλλο...<br />2)να μην απολυθω πριν με προσλαβουν στο FOX να μονταρω 24<br />3)να με ανεχονται μεχρι τουλαχιστον τη συνταξη(δηλαδη μεχρι να ψοφησω)οι φιλοι<br />τελικα μαλλον τα αστρα και οι λαγοι παπαδες φανταζουν πολυ πιο εφικτα.....american doll posehttp://www.blogger.com/profile/08620706182821454173noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-45702224932088616.post-21384926495244388392009-11-28T23:33:00.000-08:002009-11-28T23:57:10.991-08:00TOP 20 00S MOVIES!!!!!!!!!!!!20)Science of Sleep (Michel Godry, 2006)<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicrfoOcBysKYxUPCPaAbo8dMljEjLOEPwEYXAZexLkBXoU9sg8Vpl8iG-DVV4lGdJNbmQihQYIFGi4yIqDoWVzpV8CMj7_I0MuCQlzkqGj7Tno-bujX-y5YVUVlratD55Z_5IMHL9Kvg/s1600/science-of-sleep-poster-1.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 235px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicrfoOcBysKYxUPCPaAbo8dMljEjLOEPwEYXAZexLkBXoU9sg8Vpl8iG-DVV4lGdJNbmQihQYIFGi4yIqDoWVzpV8CMj7_I0MuCQlzkqGj7Tno-bujX-y5YVUVlratD55Z_5IMHL9Kvg/s320/science-of-sleep-poster-1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409425957782339138" border="0" /></a><br /><br />19)A.I.(artificial inteliggence) (Steven Spielberg, 2001)<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaa5OgDA8VMxy9ZRJIkOAaPdcW6FPJwUSRwPCihyphenhyphenVRXECWdKl72QePGjX7LxyBrF2S0B_ObUFJhZest651aEiCwPAjDC4_M4JJwf4rp8YMtmHXmMdLLjgpY4voDHpRj-QzE1PNDPbevg/s1600/ai1.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 217px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaa5OgDA8VMxy9ZRJIkOAaPdcW6FPJwUSRwPCihyphenhyphenVRXECWdKl72QePGjX7LxyBrF2S0B_ObUFJhZest651aEiCwPAjDC4_M4JJwf4rp8YMtmHXmMdLLjgpY4voDHpRj-QzE1PNDPbevg/s320/ai1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409426511081104066" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br />18)The lives of others (Florien von Donnersmarck, 2006)<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7mASpv8gyf0bVDfnsh_OewvO92YStTSxvxTRLqD7Dsn2uX4dp13AgsvwCDPlI4DjG4LYZjvqkLeRD6l6DOhthWe1DjQvY1aMeXxIcNaYDAij-waQrb6ecFiWZ2ArRUsalQ6jlfMNWfg/s1600/lives_of_others_ver2.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 240px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7mASpv8gyf0bVDfnsh_OewvO92YStTSxvxTRLqD7Dsn2uX4dp13AgsvwCDPlI4DjG4LYZjvqkLeRD6l6DOhthWe1DjQvY1aMeXxIcNaYDAij-waQrb6ecFiWZ2ArRUsalQ6jlfMNWfg/s320/lives_of_others_ver2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409426271347189170" border="0" /></a><br /><br />17)Oldboy (Chan-wook Park, 2003)<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8DsARfoXQg3C2NACEjabTN7yvdZgz8nbE6lPASLi9xfzaFq3gsfcnfuhYtfDzx9o9iNDW6E4x_hePBWbqjtjppFah1lSRe_sifZUCwSayAQgrFiqfNh9rH_SZVqjDGx-ovoXjQGsubA/s1600/2005_oldboy_psp_poster_001.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 186px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8DsARfoXQg3C2NACEjabTN7yvdZgz8nbE6lPASLi9xfzaFq3gsfcnfuhYtfDzx9o9iNDW6E4x_hePBWbqjtjppFah1lSRe_sifZUCwSayAQgrFiqfNh9rH_SZVqjDGx-ovoXjQGsubA/s320/2005_oldboy_psp_poster_001.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409426891469543826" border="0" /></a><br /><br />16)Brokeback mountain (Ang Lee, 2005)<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhODW84v4AX9NcoxX01ur2KRtdjaEWU5amTWwthyphenhyphenbxce0CYr5Kqg6OfK5hThZdY4mSjHOeGuNpL2sP2DJFCdX-4cvWU5hYwyhjrd44Zr9Sf0e6YwpYSlg0ONc98XPGLJtmrHT2KbBkHnA/s1600/hl-brokeback_mountain-300.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 210px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhODW84v4AX9NcoxX01ur2KRtdjaEWU5amTWwthyphenhyphenbxce0CYr5Kqg6OfK5hThZdY4mSjHOeGuNpL2sP2DJFCdX-4cvWU5hYwyhjrd44Zr9Sf0e6YwpYSlg0ONc98XPGLJtmrHT2KbBkHnA/s320/hl-brokeback_mountain-300.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409427186334196546" border="0" /></a><br /><br />15)Cast away (Bob Zemeckis, 2000)<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRKOWoEBF36QMCMOEg25iv2TJabrvP0Mk8dP6H9wfXua-ynp6-3WvMlmnizhSKxvqby7r5jqHxFpodv6Bi87G4O4MUdCUhpsP-IZb5NaEXSi3654eHosLqgMFzeNYXR-96LvWiKWC3jg/s1600/cast_away.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 230px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRKOWoEBF36QMCMOEg25iv2TJabrvP0Mk8dP6H9wfXua-ynp6-3WvMlmnizhSKxvqby7r5jqHxFpodv6Bi87G4O4MUdCUhpsP-IZb5NaEXSi3654eHosLqgMFzeNYXR-96LvWiKWC3jg/s320/cast_away.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409427373813139026" border="0" /></a><br />14)Almost Famous (Cameron Crow, 2000)<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5rLtagVaflsWPskE0oeycpluEoFLZ0eWk_maOZyqR5KN_uJv1_HlSo81IhCCSpjcPCs9wFH20EvdWT8apqW2bW038RcWt7oMUpVUazY1qDGkg_Z3E3iQZUocjsZqVSeHsxJcHcqvG1A/s1600/Almost_Famous.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 224px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5rLtagVaflsWPskE0oeycpluEoFLZ0eWk_maOZyqR5KN_uJv1_HlSo81IhCCSpjcPCs9wFH20EvdWT8apqW2bW038RcWt7oMUpVUazY1qDGkg_Z3E3iQZUocjsZqVSeHsxJcHcqvG1A/s320/Almost_Famous.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409427647540782210" border="0" /></a><br /><br />13)Hedwig and the angry inch( John Cameron Mitchel, 2001)<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhns1QRKA1gwaKlmQhr7-KWY9890rTDXzBj7-0yZJIKx-trnKKFIthKO-wqgadPu9uTi0wjdeYYVOtisBIY2mvt2Ms4OvUBIqqDx2BTr1w14EsvO1tF0vrdQr3GPJQ52iVzToFxE2Z1Zw/s1600/hedwing.gif"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 223px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhns1QRKA1gwaKlmQhr7-KWY9890rTDXzBj7-0yZJIKx-trnKKFIthKO-wqgadPu9uTi0wjdeYYVOtisBIY2mvt2Ms4OvUBIqqDx2BTr1w14EsvO1tF0vrdQr3GPJQ52iVzToFxE2Z1Zw/s320/hedwing.gif" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409427886875510274" border="0" /></a><br />12)Love Actually (Richard Curtis, 2003)<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUJ_pItniZvRnrl0i60QwQqMOvFhXUO6gNnLjGLYqTFrJrKY4zhFRc5U3A00UR61lCoIhVGKmFpP0fuCvnEWSeX4GWPuOflKKI9O2xU5ZAUKOFYAGqP3FwkPAQQIAdFS0GcIDEIdAn-A/s1600/love_actually_plakat_x.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 216px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUJ_pItniZvRnrl0i60QwQqMOvFhXUO6gNnLjGLYqTFrJrKY4zhFRc5U3A00UR61lCoIhVGKmFpP0fuCvnEWSeX4GWPuOflKKI9O2xU5ZAUKOFYAGqP3FwkPAQQIAdFS0GcIDEIdAn-A/s320/love_actually_plakat_x.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409428095399801650" border="0" /></a><br />11)2046 (Wong Kar Wai, 2004)<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiusFQI8Xg8q-4f5VU3JREFFn3aidkjoOuLLpr-z12weYf9oc0q333qexph3h4Mp5pGfZyVmLj47D72NDXYpX2Idvh-EWHsnvqC_z-7NUPD3ubA5OyHGQqY4gYegm1d7R7HLak3RvKiMw/s1600/2046.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 240px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiusFQI8Xg8q-4f5VU3JREFFn3aidkjoOuLLpr-z12weYf9oc0q333qexph3h4Mp5pGfZyVmLj47D72NDXYpX2Idvh-EWHsnvqC_z-7NUPD3ubA5OyHGQqY4gYegm1d7R7HLak3RvKiMw/s320/2046.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409429635680693106" border="0" /></a><br /><br />10)Kill BIll Volume 2(Quentin Tarantino, 2006)<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRdjFjI3ha9VAT75Ty2TYwLaIiwIvm25DBzI96fYJi-k-dDbC0hupVzkPXx7I1eZHb-C0q9Zk9DnYks5L2SXbdJCkJdpCbm8wxTNotM3hxwTrlz9CgsQ4xsKW34XuigVzqflpopQ8AnQ/s1600/bill2.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 216px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRdjFjI3ha9VAT75Ty2TYwLaIiwIvm25DBzI96fYJi-k-dDbC0hupVzkPXx7I1eZHb-C0q9Zk9DnYks5L2SXbdJCkJdpCbm8wxTNotM3hxwTrlz9CgsQ4xsKW34XuigVzqflpopQ8AnQ/s320/bill2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409430034752790114" border="0" /></a><br />9)Habla con ella(Pedro Almodovar, 2002)<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTpzs2sGNl97pGhoMuj6cxP2VADpup6THz1yUkzSulu4dzUgdt-gcKhFM_7-F4hrNQvz2tRgeMOaq6v59ZCC8O-z2F0q_mXiw7KY_ELhVq3LvvcCwUM_ce6W-QwYgCqHT44TbpE9gHng/s1600/hable_con_ella.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 232px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTpzs2sGNl97pGhoMuj6cxP2VADpup6THz1yUkzSulu4dzUgdt-gcKhFM_7-F4hrNQvz2tRgeMOaq6v59ZCC8O-z2F0q_mXiw7KY_ELhVq3LvvcCwUM_ce6W-QwYgCqHT44TbpE9gHng/s320/hable_con_ella.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409430149773989682" border="0" /></a><br /><br />8)Lost in translation(Sofia Copolla, 2003)<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW_6ALzLO8grnI9lZ1-AtIpbVFdNlLUNdI_le_BV6yAwbFveiNuqpQkjyxI9tLRBucYMeEucv-hoivkhuHseDzYCnlf-SivdbQObedM_SMgtdQZCPVJAZHVS10aBSSLfwldFw9c171pQ/s1600/lost_in_translation1.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 207px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW_6ALzLO8grnI9lZ1-AtIpbVFdNlLUNdI_le_BV6yAwbFveiNuqpQkjyxI9tLRBucYMeEucv-hoivkhuHseDzYCnlf-SivdbQObedM_SMgtdQZCPVJAZHVS10aBSSLfwldFw9c171pQ/s320/lost_in_translation1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409430292649752818" border="0" /></a><br />7)Irreversible (Gaspar Noe, 2002)<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDdAhLB_J_s9lIUr6qxfk2fuVThYI6EoM5iwrWGnXo__vaa8bP0oDT02WWPo6hoCsw5F1QaOcCTPTtoO7NKYxAJeCx9fdi4_Vrx_wKh-qZZSWgKyfNUdhpK2w25pyS0FZWrnMyZR7f3g/s1600/irreversible.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 226px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDdAhLB_J_s9lIUr6qxfk2fuVThYI6EoM5iwrWGnXo__vaa8bP0oDT02WWPo6hoCsw5F1QaOcCTPTtoO7NKYxAJeCx9fdi4_Vrx_wKh-qZZSWgKyfNUdhpK2w25pyS0FZWrnMyZR7f3g/s320/irreversible.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409430421644453042" border="0" /></a><br /><br />6)Mullholand drive (David Lynch, 2001)<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8ePPyDoD8WAFIHPt-5CFy15OXW2IyI8uhWQ_hRfCbYpO0EpB2bPYxY8X53QayEmlwp5XRuGscNKexsx3EH3poWuz827fbwV9Iw5x9clswPQzBCkzpxxVLPQP85GcQx6rsUtPpTM8bVg/s1600/Mulholand_Drive.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 223px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8ePPyDoD8WAFIHPt-5CFy15OXW2IyI8uhWQ_hRfCbYpO0EpB2bPYxY8X53QayEmlwp5XRuGscNKexsx3EH3poWuz827fbwV9Iw5x9clswPQzBCkzpxxVLPQP85GcQx6rsUtPpTM8bVg/s320/Mulholand_Drive.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409430524846389010" border="0" /></a><br /><br />5)Requiem for a dream (Daren Aronofsky, 2000)<br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlIlp2Z6PRM0p5KyBwZRaIkZspE32_DPHxSNmDQD-v9lliRRsNDVbiUOcVGFjTRztatQya_c_rmQh_SjLZPpY6pRDaEolhWt6RbkDqeCjbv-mJPf4NTWxazuIwiwSc3GkN3nTVHkygig/s1600/requiem_for_a_dream.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 225px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlIlp2Z6PRM0p5KyBwZRaIkZspE32_DPHxSNmDQD-v9lliRRsNDVbiUOcVGFjTRztatQya_c_rmQh_SjLZPpY6pRDaEolhWt6RbkDqeCjbv-mJPf4NTWxazuIwiwSc3GkN3nTVHkygig/s320/requiem_for_a_dream.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409430641807599698" border="0" /></a><br />4)The Wrestler (Daren Aronofsky , 2008)<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgexF_2-UGlyXbYA0Y9kq4TjLNvNkYoTc3Mdkdpu6cBlJ6NSc_tQ8jNFNe82s_ccbDVl7CVBp-vb5k9Ltw0HC-uxd4ZVdAR1xGh0saUGBZ87ZpypnhhHadrVjVKNVdnX0WEoA2X1PdITQ/s1600/the_wrestler_poster1.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 216px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgexF_2-UGlyXbYA0Y9kq4TjLNvNkYoTc3Mdkdpu6cBlJ6NSc_tQ8jNFNe82s_ccbDVl7CVBp-vb5k9Ltw0HC-uxd4ZVdAR1xGh0saUGBZ87ZpypnhhHadrVjVKNVdnX0WEoA2X1PdITQ/s320/the_wrestler_poster1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409430763307199394" border="0" /></a><br />3) Eternal sunshine of the spotless mind (Michel Godry, 2004)<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid-KG1D-7_Kwf1Iv2vCQV70lbj9SX4Cnn0A1Q003MNdc9Il-uTpHjZ8h0dpyA-VkJSWwoZY_gVkiW-8fEuvK3f6M7BTFNCnPHgOwzL4MV7b5Ws6_-BVRU3wksv_xavUkD3ozq3ZWBuBA/s1600/eternal_sunshine_of_the_spotless_mind_ver12.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 206px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid-KG1D-7_Kwf1Iv2vCQV70lbj9SX4Cnn0A1Q003MNdc9Il-uTpHjZ8h0dpyA-VkJSWwoZY_gVkiW-8fEuvK3f6M7BTFNCnPHgOwzL4MV7b5Ws6_-BVRU3wksv_xavUkD3ozq3ZWBuBA/s320/eternal_sunshine_of_the_spotless_mind_ver12.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409430864744176978" border="0" /></a><br /><br />2) Donnie Darko (Richard Kelly, 2001)<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxA1Cek2KIyKb93xfBuqp7YZruU12X3mzr51xLEZiiCX4n6RaeYekMIrVjVQHhRtgA12LJ2K_5F25AfWd8us3d6Ns3v0nKizkbhZKntkHTFN80wujWTEPDOalmaG_m42F8HNKahpJxFw/s1600/donnie-darko.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 217px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxA1Cek2KIyKb93xfBuqp7YZruU12X3mzr51xLEZiiCX4n6RaeYekMIrVjVQHhRtgA12LJ2K_5F25AfWd8us3d6Ns3v0nKizkbhZKntkHTFN80wujWTEPDOalmaG_m42F8HNKahpJxFw/s320/donnie-darko.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409431013640214802" border="0" /></a><br /><br />1)Marie Antoinette (Sofia Copolla, 2006)<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3nd1Y07q3NnuBTNdpCbmTacd_hXEE4MdOrq_xOFod7BgDaX94LQfin7M8Z119eB1zjWRzBNEgzpbHNGh6Y76db2kgTCP8Mr841_omp0xnaBHM5ii5PC-AlH-42P_gat0EQ8aRwusXBw/s1600/marie.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 215px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3nd1Y07q3NnuBTNdpCbmTacd_hXEE4MdOrq_xOFod7BgDaX94LQfin7M8Z119eB1zjWRzBNEgzpbHNGh6Y76db2kgTCP8Mr841_omp0xnaBHM5ii5PC-AlH-42P_gat0EQ8aRwusXBw/s320/marie.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409431182118865682" border="0" /></a><br />eidiki mnia sto Toy story 2 pou de mpike apla giati eine 1999 alla eine h agapimenh mu pixar film EVER!!!!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdZ6uR9dkpQXhF2qN10V_6BqjdR_YRrLCVAt2Xk23Uf6sTjmV-jjMmA1k6zOZQfoVN5mPOWrRY022ns96VBHFBF9Q4jXdh0jl9r6S-3DsfoWdgWeTARxS-s7MvXiRz1845gMOIsdYt_A/s1600/Toy-Story-2--pixar-67401_1024_768.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdZ6uR9dkpQXhF2qN10V_6BqjdR_YRrLCVAt2Xk23Uf6sTjmV-jjMmA1k6zOZQfoVN5mPOWrRY022ns96VBHFBF9Q4jXdh0jl9r6S-3DsfoWdgWeTARxS-s7MvXiRz1845gMOIsdYt_A/s320/Toy-Story-2--pixar-67401_1024_768.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409431364000288898" border="0" /></a>american doll posehttp://www.blogger.com/profile/08620706182821454173noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-45702224932088616.post-47811725298539562352009-11-15T17:10:00.000-08:002009-11-15T17:17:20.021-08:00η παρανομη σχεση του Χριστοφορου με τον πειραματικο κινηματόγραφοκαι μετα απο προτροπη του μοναδικου μου αναγνωστη θα βαλθω να αποδειξω την ανορθοδοξη μεν εμφανεστατη δε σχεση των σειρων του Χριστοφορου Παπακαλιατη με το πειραματικο σινεμα.Και μαλιστα θα το αποδειξω αιρθμωντας τα επιχειρηματα μου για να τονισω την πειθω τους...<br />1) ασυνεχεια της πλοκης<br />2)ασαφεια του σεναριου<br />3)πολακις ελλειψη οιουδηποτε ενδιαφεροντος και ουσιας στο σεναριο<br />4)απειρες ληψεις και ωρες ωρων ξεδιαλεγματος υλικου στο μονταζ<br />5)ΕΝΤΑΤΙΚΟΤΑΤΟ μονταζ μεχρι να πετυχουμε το ποθητο αποτελεσμα<br />6)τελειομανια και μεγαλη σημασια στην λεπτομερεια<br />7)μετρημενα καρε καρε πλανα για να πετυχουμε το ποθητο αποτελεσμα<br />8)αψογος η καθολου ρυθμος<br />9)απολυτη η καμια ενταση<br />και λαστ μπατ νοτ λιστ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ!!!!!!!!!!!!<br />so?american doll posehttp://www.blogger.com/profile/08620706182821454173noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-45702224932088616.post-24232652161052251562009-11-15T14:11:00.000-08:002009-11-15T14:27:11.364-08:0010 best ways to die....10. πιστολι στον κροταφο αλλα πρεπει να εισαι σιγουρος για το σημαδι...<br />9. σαλτο μορταλε απο την ταρατσα αλλα με τον σωστο τροπο ωστε να σου κοπει με τη μια το ω γαρ αυταδελφον καρα...<br />8. χαπια βαρβιτουρικα αλλα στη σωστη ποσοτητα και συνδιασμο μην σου πλυνουν τζαμπα στομαχι κυριακατικο<br />7. ξυραφακι σε φλεβα αλλα στην σωστη φορα για να μην σε συχτιριζει το παιδι του ασθενοφορου(κι αλλος μαλακας που την εκοψε οριζοντια την φλεβα)<br />6. τσιτα τα γκαζια και στουκα σε τοιχο χωρις αεροσακο και ζωνη αλλα παλι πρεπει να ειναι σωστη η θεση ωστε να διαλυσεις κρανιο αλλιως το αναπηρικο καροτσακι ειναι καπως πασε<br />5. σχοινακι στο ταβανι καρεκλιτσα κι αντε γεια!αλλα δεσε καλα τον κομπο μην απλα πεσεις κ γελασεις κ γυρισεις στην μιζερη ζωη σου βλακα!<br />4. λιγακι σπανιο να το βρεις γκιλοτινα και αποκεφαλισμος(ισως η μονη αποτελεσματικη μεθοδος βεβαια)<br />3. μπανιερα και πιστολακι(ισως η μονη αναποτελεσματικη 99% πηδας πριν πεσει μεσας, και γυρνας στην μιζερη ζωη σου μπλα μπλα μπλα...)<br />2. Η μέδουσα με τη χαίτη λιονταριού (Lion's mane jellyfish) φημίζεται για το οδυνηρό και σπανίως θανατηφόρο τσίμπημά της.(αλλα αντε βρες τη να!)<br />και.... ταρααααμ....<br />το αγαπημενο μου ασφυξια μεσα στη θαλασσα αλλα... θελει κοτσια... συνηθως βγαινεις στην επιφανεια και σκεφτεσαι ποσο υπεροχη ειναι η αισθηση οτι χανεσαι μεσα στο νερο... και δεν σου φαινεται τοσο μιζερη πια τελικα η ζωη σου.....american doll posehttp://www.blogger.com/profile/08620706182821454173noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-45702224932088616.post-69616390339073497542009-11-09T11:01:00.000-08:002009-11-09T11:27:13.479-08:00ραγισμενες σεκανςκαι τα κομματια τους μπαινουν σαν μικρα γιαλακια στην ψυχη μας και την πονανε λιγο μεχρι να γινουν ενα με μας.... το ηξερα οτι θα μου το κανει αυτο ο almodovar αλλα δεν το περιμενα μεχρι να περασει το 70λεπτο και βαλε του los abrazos rotos... μετα το volver ειχα αρχισει να ανησυχω οτι το εχασε, τον τροπο να μας συγκλονιζει με καθε σεκανς πλανο καδρο... με καθε βλεμμα ηχο σιωπη... οχι δε με συγκλονισε το volver ηταν γλυκο και σιροπιαστο οπως τα γλυκα κουταλιου που ποτε δεν συμπαθησα.Το εκτιμησα ναι αλλα οχι δεν το εκανα δικο μου.Κι ηρθε τωρα με τις ραγισμενες αγκαλιες του να με ταρακουνησει παλι.Τι σου φταιω κυρ Πεδρο ε?ε??<br />Δυο ιστοριες που συναντιουνται νωρις στο φιλμ παλια γνωστη τακτικη.Παρα πολυ ψυχρη σεκανς εναρξης καιστη συνεχεια μπεταντινοειδεις εναλλαγες παροντος και παρελθοντος.Σοκ η πρωτη ωρα σχεδον δεν περναγε.Προσεχω τις λεπτομερειες και αρχιζω να ξεδιπλωνω το κουβαρι.Ειναι κλασσικη ερωτικη ιστορια?ειναι ταινια για το σινεμα?για την τεχνη?για την αυτοεπιβεβαιωση της μεγαλειοσυνης της μεγαλοφυιας μας?ειναι κομεντι?η μηπως κρυβεται ενα μεγαλο μυστηριο?οπως συνεχιζεται η πλοκη το σεναριο μας επιφυλλασει πολλες μικρες υπεροχες εκπληξεις που δεν ξετυλιγονται σιγα σιγα μπροστα μας χωρις κανενα ΜΠΟΥΜ!οχι ο αλμοβοδαρ γλυκα γλυκα θα μας αφησει να απολαυσουμε την πλοκη του.Και την μοναδικη του τεχνη να βαζει κλασικεσ μανιερες του σινεμα στους πρωταγωνιστες του.Κι αν ειναι ιεριεα εδω η πενελοπε ω θεοι κι αν ειναι.Θα τολμησω να πω πως κι απο αυτη την Οντρεϊ Χεπμπορν φαινεται πιο μεγαλειωδης πιο ντιβα πιο αυθεντικα κλασσικη.Η καλλιτεχνικη διευθυνση τα κουστουμια αχ αυτη η φωτογραφια ειναι ολα τοσο μα τοσο αρμονικα δεμενα και απο χιλιομετρα φωναζουν ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ που δεσανε για να λεγομαστε ταινια του αγαπημενου Πεδρο.<br />Κι αφηνει το τελευταιο 40λεπτο να μας παρασυρει σε μια θαλλασσα τρικιμιωδη συναισθηματων αφου ηδη εχουμε δουλεψει μεσα μας τη συνεχεια.Οχι δεν εχει φτηνα τρικ.Οχι δεν εχει απο μηχανης θεους.Η τεχνη η αγαπη ο ερωτας η προδοσια τα μυστικα η φιλια η οικογενεια τιποτα δε θα μεινει εξω ολα θα δεσουν για να σε πανε σε μια απο τις πιο συγκλονιστικες σκηνες τελους.<br />Δεν εχω διαβασει τιποτα αλλα νιωθω το 8 1/2 του Αλμοβοδαρ σε αυτο το φιλμ.Μεσα απο μια γλυκεια μελαγχολια χωρις ακριβως αυτο το στοιχειο του ονειρου του λατρεμενου Ιταλου αλλα με τη δικο του στιγμα μας δινει κατα τη διαρκεια αλλα κυριως στο τελος της ταινιας τον ορισμο του σινεμα γι' αυτον.και μου θυμιζει αυτο που εψαχνα να βρω στον Κοπολα και δεν βρηκα.Το πραγματικο παθος για το σελιλοϊντ...american doll posehttp://www.blogger.com/profile/08620706182821454173noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-45702224932088616.post-6667289373858705112009-11-08T07:34:00.000-08:002009-11-08T07:51:55.998-08:00to copolla or not to copolla?και οχι οχι οχι δεν ομιλω για την Σοφια γιατι ειναι στους 20 αγαπημενους μου σκηνοθετες και δεν νομιζω να αλλαξει αυτο.Ο μπαμπακας παλι....ντρεπομαι ντρεπομαι ντρεπομαι γιατι οντως δεν εχω δει και τα απειρα... και λυπαμαι αλλα βαρεθηκα τη ζωη μου στους Νονους.Ειλικρινα...Οποτε βλεποντας την φιλμογραφια του εκτος του "αποκαλυψη τωρα" του Rumble Fish και του Outsiders δεν νομιζω οτι ενθουσιαστηκα.Και στα δυο πρωτα ηταν οι ερμηνειες που κρατησαν την ταινια(ιδιως στο Αποκαλυψη δεν το συζητω) οποτε απο σκηνοθετικης πλευρας μονο στο Outsiders ειδα κατι αξιολογο και μπορο να πω κιολας πως ειναι ΠΟΛΥ αγαπημενη ταινια.<br />Βλεποντας λοιπον το Tetro χθες μπλεχτηκα ακομα περισσοτερο.Αρχικα βρηκα στοιχεια του πολυαγαπημενου Outsiders και χαζοχαρηκα αλλα.... τι ομελετα ηταν τουτη?Παλιο Hollywood με λιγο απο almodovar, wanna be jarmusch και οτι να ναι!παρα μα παρα πολυ ενδιαφερον στορυ με καλη πλοκη ιδιως στο 2ο μισαωρο αλλα πανω που πηγαινες να καταλαβεις τι θελει να πει ο ποιητης... το χανες!!Ερμηνειες επισης που σε αφηνουν λαλακα μια το χει μια δεν το χει πιστευω ηταν η καθοδηγηση τετοια.Εκτος των δυο κυριων που ηταν αψογες(maribel verdu kai silvia perez-παντα θεα).<br />Δεν ξερω εγω γενικα σε αυτον τον ανθρωπο δεν βλεπω κατι τοσο ξεχωριστο και αν μη τι αλλο "κλασσικο".Ακομα και ο Σκορτσεζε που επισης δε με εμπνεει εχει το στιγμα του το στυλ του τις εμμονες του.Εδω δεν μπορω να δω ενα pattern ενα κατι μια ψυχη βρε αδερφε!Ισως τελικα να κανω λαθος ισως να κατσω να δω και αλλα τι να πω...Δεν μπορω να τον συγκρινω με σκηνοθετες οπως ο Καζαν και να τον πω κλασσικο.Ακομα και οι παλιοι που τωρα μας φανταζουν καπως νομιζω πως μας αγγιζουν με τον ενα τροπο η τον αλλο.Μπορει βεβαια απλα αυτο να ειναι δικη μου ιδεα...ειναι?...american doll posehttp://www.blogger.com/profile/08620706182821454173noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-45702224932088616.post-26155660647582204132009-11-07T21:11:00.000-08:002009-11-07T21:28:19.959-08:00lost in human behaviour's translation....Κινησα κι εγω λοιπον ως μια καθως πρεπει trendy μονδερνα Αθηναια προς το ακομα-τση-μοδος αγαπημενο Γκαζι.<br />Πυρετος το σαββατοβραδο το σιμπουρμπουλο οξω απο το μετρο κι εγω να εχω μολις "τσακωθει" με εναν απο τους καλυτερους μου φιλους(βασικα μονη μου τσακωθηκα αλλα αυτα ας τα αναλυσουμε σαμ οδερ ταιμ)και να εχω διαθεση να με κλαιν κι οι ρεγγες.Κινουμε προς το πρωτο μαγαζι.χαος το απυθμενο.καθομαστε με το ρολογι μιση ωριτσα κ πανω που μαρεσει το κομματι σχολιο αποχωρησης...αποχωρουμε λοιπον για το 2ο μαγαζι καπως καλυτερα...αλλα λεμε να παμε κ σε τριτο.Τα νευρα μου ΚΡΟΣΙΑ αλλα λεω οχι δε θα τους περασει!Αλλα... μια η "παρεξηγηση" μια ο κοσμος μια τα λογια του παππα.. αποφασιζω να παρω την οπισθεν με το καλημερα σας...με εσωσε πολυαγαπαημενος φιλος που επισης δεν ηταν στα χαϊ του με μια κοινωνιολογικη αναλυση των σαββατιατικων μας εξοδων.. και εδω μπαινω στο "ζουμι"...<br />Τι εχουμε παθει?η μαλλον τι ΕΧΕΤΕ παθει?κανεις εκει εξω να περναει καλα?οεο?τι "δηθενια" ειναι τουτη!κ πως θυμαμαι τι κραξιμο ειχαν φαει τα "ορθαδικα" απο τους παλαι ποτε discofans.. που να κινουσατε τωρα αγαπημενοι μας παντρεμενοι με παιδια να βλεπατε σε ποιο ηθικο τελμα εχουμε πεσει.... Βγαινω για να δειξω να φανω να μου τονωθει η αυτοπεποιθηση με ενα βλεμμα?Για να κουτσομπολεψω τον εναν κ τον αλλο κ τον παραλο κ να νιωσω καλυτερα για την μαπα μου?αραγε κανεις εκει εξω που βγαινει για να ΧΟΡΕΨΕΙ?κ μαλιστα για να το νιωσει στο πετσι του?μεχρι κ στα 40ς οι παπουδες μας χορευανε τανγκο κ βαλς και το νιωθανε στο πετσι τους.εμεις τι στον κορακα παθαμε?φταει το τσερνομπιλ?το κοσλοντουι?το mtv?η ιδιωτικη τηλεοραση?τα ποκεμον?οιμε οιμε...χωρα του Ζορμπα σε παρακαλαω ΞΕ ΚΟ ΛΑ!!!!!δεν αντεχω αλλο να βλεπω τετοια μιζεροκακομοιρια.ελεος!οι ΦΙΝΛΑΝΔΟΙ περνανε καλυτερα οϊμε!ναι εκει πανω στο χωριο του Αϊ Βασιλη!στους -40! ναι φιλαρακι αυτοι ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΥΝ οταν βγουν!κ ασε μου το κυρηγμα οτι πινουν κ σαχλαμπουχλες.εσυ δεν πινεις δηλαδη?κ τι καταλαβαινεις?χαλαρωνεις ποτε?οχι οχι.εκει στημμενος.να βλεπεις το γκομενακι απεναντι κ να το κοιτας κοιτας κοιτας.. κ να κουνιεσαι κ να μην χορευεις. κ να γυρνας σπιτι κενος.κι αν σου κατσει καμια διασημοτης θα εχεις κατι να πεις στη δουλεια αυριο... αχ τι να πω δεν ξερω.δεν ειναι πολη αυτη για ζωντανους ανθρωπους...<br />Ευτυχως σωσαμε τη βραδια με μια δοση γλυκου μηνυματος απο τον φιλο και θετικης διαθεσης και πολυ χορου τελικα.το μαγαζι ηταν υπεροχο αρκετοι τελικα χορεψανε οπως και για οποιο λογο. κι εμεις καταπιαμε τη δηθενια και κοιταξαμε ζεστα ο ενας τον αλλο στα ματια κ ειπαμε ΟΥΦ ενταξει τα καταφερνουμε κ μονοι μας!!!!!american doll posehttp://www.blogger.com/profile/08620706182821454173noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-45702224932088616.post-74603248134485399022009-11-07T08:13:00.000-08:002009-11-07T08:16:11.839-08:00Hola και Aloha απο μενα!!!!<span style="font-family: lucida grande;">Να μαι κι εγω!!!!!<br />Δεν ξερω αν θα πετυχει αυτο μιας και ποτε δεν εγραφα ημερολογιο αλλα εγραφα κατι αθλιες κριτικες καποτε και οσον αφορα αυτο νομιζω το κατεχω....θα ηθελα μια μικρη βοηθεια στο πως και τι αλλα θα τα βρω on the way... ελπιζω επισης να ειναι καπως διαδραστικο γιατι δεν το χω να το διαβαζει ο τοιχος....<br />αντε κ ελπιζω να ποσταρω κατι πιο ενδιαφερον ασαπ!!!!!<br /></span>american doll posehttp://www.blogger.com/profile/08620706182821454173noreply@blogger.com1