Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

τραγελαφικες καταστασεις.....

και πανω που λες οτι βγηκα απο το τουνελ.... το φως ηταν απλα ενας αντιπερισπασμος, ισως ενας μικρος φακος που τελειωνει απο μπαταρια οταν σε κυνηγαει ο boogieman... και προσπαθω να ειμαι θετικη γιατι ναι γεννηθηκα μεσα σε ενα ροζ συννεφακι που ακομα πριν σκασω χαμογελαστη ελιποβαρης(ω ναι!!!) θελανε να μου δωσουν μια να πεσω αλλα εγω κρατηθηκα οχι εγω αλλα ισως η λεβεντια και οι αξιες του κρητικου παππου που με τον τροπο του απειλησε πως θα πεσει απο τον Ψηλορειτη αν το συννεφακι του καχεκτικου μωρου γινει βροχη και διαλυθει πριν καν σκασει μυτη στο τουνελ... το συννεφο τα καταφερνει ομως και περναει πανω απο το τουνελ απο γιαγια σε γιαγια απο κρητη σε αθηνα απο την αγωνια του να θες και να μη θες να ανηκεις καπου να αγαπησει απο 3 μηνων εντικτωδως φυσικα το αεροπλανο και να μισησει αργοτερα το πλοιο που θα το παρει απο την ζεστασια τους φιλους τον αγαπημενο λεβεντη παππου.... το συννεφακι προσαρμοστηκε πολυ καλα γιατι πισω στην πρωτευουσα την περιμενε η αλλη ζεστη αγκαλια δυστυχως γεματη καλουδια που την ζοριζουν τωρα λιγακι στην περιφερεια αλλα τοτε σημαινε αγαπη τρυφεροτητα και την αισθηση οτι να ανηκει καπου.δεν περασε ασχημα το καχεκτικο που μετονομαστηκε σε miss piggy.εκανε φιλους αγαπησε με παθος το σινεμα και το mtv και προχωρησε με δυναμη μεσα απο τον χωρισμο την θλιψη την αμφιβολια τον πονο κυριως γιατι αγαπουσε δυνατα τους ανθρωπους γυρω του παντα με μια βαθια μελαγχολια. και εκει ειναι που το συννεφακι μπλεκεται στο τουνελ οχι τοσο εκει χρονικα παντα το φλαρταρε απο μικρο το πλησιαζε αλλα του ξεφευγε.ηταν η αγαπη για τη ζωη και τουσ ανθρωπους ηταν ο ηλιος που ζεσταινε την καρδια του οταν ενιωθε πως να φτανει η ωρα να γινει ψιχαλες.και αρχισε το πηγενελα στο τουνελ πανω κατω μπαινει βγαινει. ηρθαν πολυ δυσκολες ωρες που νομισε πως δε θα καταφερει.πως θα μεινει εκει κλεισμενο με τον επιβατη να ξεπαγιαζει και να φοβαται.ειχε απο μικρο μια μικρη κλειστοφοβια.τωρα τελευταια ειχε καιρο να νιωσει τον ηλιο. τον βλεπει αλλα δεν μπορει να ζεσταθει. οι ανθρωποι που αγαπαει του εφερναν λιγες ακτιδες αλλα ο επιβατης του συννεφου ζεσταινοταν για λιγο και μετα ξυπνουσε απο το ονειρο οπως το κοριτσακι με τα σπιρτα. ωσπου ξεπροβαλλε μια εκτυφλωτικη λαμψη. ηταν μια οαση το καχεκτικο miss piggy κατεβηκε απο το συννεφο χωρις δευτερη σκεψη, το συννεφο ταραχτηκε "μα που παει μονο του δε θα τα καταφερει!". εκανα ενα σαλτο μορταλε και... επεσε στο κενο.το συννεφο ετρεξε και το επιασε την τελευταια στιγμη. το σοκ ομως ηταν πολυ μεγαλο. και τωρα ενω ταξιδευει πανω στο συννεφο και παλι νομιζει πως γυρισε στο τουνελ. νιωθει την ζεστη του ηλιου αλλα δε βλεπει το φως.νομιζει πως ειναι ολα οφθαλμαπατη. ελπιζει σε κατι που θα το επαναφερει.. στην δικη του πραγματικοτητα. εξαλλου ποτε δεν τα πηγαινε καλα με τον εκτος ονειρου κοσμο....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου