ερωτευμενο συννεφο....

παντα αγαπουσα την ποιηση. μπορει να μην εχω διαβασει τοσα πολλα αλλα οτι πεσει στα χερια μου θα το "καταβροχθησω" με μεγαλη λαχταρα... αρκει να ειναι εμμετρο.δε θα ξεχασω οταν μου πηρε ο μπαμπας το "Ερωτευμενο συννεφο". Ναζιμ Χικμετ. Απο το εξωφυλλο σε προδιαθετει. και η ιστορια ειναι... Εκτοτε λατρεψα οτι εχει να κανει με ανατολη.Ποσο ομορφα μπορουν να δωσουν την εννοια του ερωτα, της λατρειας, της εξιδανικευσης του αλλου μεσα απο τοσο απλες φρασεις η ριμες. Ετσι λοιπον ειπα να κατσω να το ξαναδιαβασω. Και να το αφιερωσω.
Οχι δεν ειναι ο πρωτος μου ερωτας. Αυτος ηταν πνιγμενος στο παθος. Το ιδιο καθεαυτο και του ενθουσιασμουμ και της συγκινησης που νιωθουμε ολοι οταν καταλαβαινουμε οτι δεν ειναι κατι που εχει επαναληφθει.
Δεν ειναι καν ο επομενος ερωτας που ειχε ωριμασει λιγο κι ας ειχε παλι αυτη την γνωριμη φρεσκαδα στο παθος και στο βλεμμα. Ειναι κατι τοσο αναπαντεχο. Ιδιως μετα απο μια πικρη γευση που αφησε στο στομα ο επομενος ερωτας καθως το θελω και το συμβαινει δεν εσμιξαν ποτε.... Κι εκει που νιωθεις κυνικος λογικος και απογοητευμενος, τσουπ!
Και λες. δεν γινεται!δε μπορει!οχι παλι! γιατι εχεις τις αμφιβολιες σου. Κι ας ενθουσιαζεσαι παλι κι ας ιδρωνεις κι ας τρελενεσαι.Οχι οχι οχι παλι αυτο οχι αλλες νυχτες χωρις ξημερωμα οχι αλλες αποτομες κ τεραστιες αλλαγες διαθεσεων οχι αλλες πεταλουδες!Μεγαλωσα δεν ειμαι για τετοια θα φαω τα μουτρα μου!
Κι ομως τωρα ειναι πιο δυνατο απο ποτε γιατι τωρα ξερεις τι θελεις. Και αυτο που θελεις ειναι μπροστα σου!Δεν πα να σκαει ο κοσμος κι ο ντουνιας δε παν να ναι οι χειροτερες συνθηκες δε πα να ειναι ολα τοσο πιο δυσκολα τελικα.Αμα δεν παγωσει η κολαση αυτο που ειναι να συμβει δε θα σταματησει γιατι παραδεξου το επιτελους πιστευεις στη ρημαδα την τυχη που σε εφερε σε αυτο τον υπεροχο μονοπατι που οδηγει στην ευτυχια!
Σκεψου λοιπον διπλα πριν κοντοσταθεις.
Ισως να μην εχεις ξανα αλλη ευκαιρια....