τραγελαφικες καταστασεις.....

και πανω που λες οτι βγηκα απο το τουνελ.... το φως ηταν απλα ενας αντιπερισπασμος, ισως ενας μικρος φακος που τελειωνει απο μπαταρια οταν σε κυνηγαει ο boogieman... και προσπαθω να ειμαι θετικη γιατι ναι γεννηθηκα μεσα σε ενα ροζ συννεφακι που ακομα πριν σκασω χαμογελαστη ελιποβαρης(ω ναι!!!) θελανε να μου δωσουν μια να πεσω αλλα εγω κρατηθηκα οχι εγω αλλα ισως η λεβεντια και οι αξιες του κρητικου παππου που με τον τροπο του απειλησε πως θα πεσει απο τον Ψηλορειτη αν το συννεφακι του καχεκτικου μωρου γινει βροχη και διαλυθει πριν καν σκασει μυτη στο τουνελ... το συννεφο τα καταφερνει ομως και περναει πανω απο το τουνελ απο γιαγια σε γιαγια απο κρητη σε αθηνα απο την αγωνια του να θες και να μη θες να ανηκεις καπου να αγαπησει απο 3 μηνων εντικτωδως φυσικα το αεροπλανο και να μισησει αργοτερα το πλοιο που θα το παρει απο την ζεστασια τους φιλους τον αγαπημενο λεβεντη παππου.... το συννεφακι προσαρμοστηκε πολυ καλα γιατι πισω στην πρωτευουσα την περιμενε η αλλη ζεστη αγκαλια δυστυχως γεματη καλουδια που την ζοριζουν τωρα λιγακι στην περιφερεια αλλα τοτε σημαινε αγαπη τρυφεροτητα και την αισθηση οτι να ανηκει καπου.δεν περασε ασχημα το καχεκτικο που μετονομαστηκε σε miss piggy.εκανε φιλους αγαπησε με παθος το σινεμα και το mtv και προχωρησε με δυναμη μεσα απο τον χωρισμο την θλιψη την αμφιβολια τον πονο κυριως γιατι αγαπουσε δυνατα τους ανθρωπους γυρω του παντα με μια βαθια μελαγχολια. και εκει ειναι που το συννεφακι μπλεκεται στο τουνελ οχι τοσο εκει χρονικα παντα το φλαρταρε απο μικρο το πλησιαζε αλλα του ξεφευγε.ηταν η αγαπη για τη ζωη και τουσ ανθρωπους ηταν ο ηλιος που ζεσταινε την καρδια του οταν ενιωθε πως να φτανει η ωρα να γινει ψιχαλες.και αρχισε το πηγενελα στο τουνελ πανω κατω μπαινει βγαινει. ηρθαν πολυ δυσκολες ωρες που νομισε πως δε θα καταφερει.πως θα μεινει εκει κλεισμενο με τον επιβατη να ξεπαγιαζει και να φοβαται.ειχε απο μικρο μια μικρη κλειστοφοβια.τωρα τελευταια ειχε καιρο να νιωσει τον ηλιο. τον βλεπει αλλα δεν μπορει να ζεσταθει. οι ανθρωποι που αγαπαει του εφερναν λιγες ακτιδες αλλα ο επιβατης του συννεφου ζεσταινοταν για λιγο και μετα ξυπνουσε απο το ονειρο οπως το κοριτσακι με τα σπιρτα. ωσπου ξεπροβαλλε μια εκτυφλωτικη λαμψη. ηταν μια οαση το καχεκτικο miss piggy κατεβηκε απο το συννεφο χωρις δευτερη σκεψη, το συννεφο ταραχτηκε "μα που παει μονο του δε θα τα καταφερει!". εκανα ενα σαλτο μορταλε και... επεσε στο κενο.το συννεφο ετρεξε και το επιασε την τελευταια στιγμη. το σοκ ομως ηταν πολυ μεγαλο. και τωρα ενω ταξιδευει πανω στο συννεφο και παλι νομιζει πως γυρισε στο τουνελ. νιωθει την ζεστη του ηλιου αλλα δε βλεπει το φως.νομιζει πως ειναι ολα οφθαλμαπατη. ελπιζει σε κατι που θα το επαναφερει.. στην δικη του πραγματικοτητα. εξαλλου ποτε δεν τα πηγαινε καλα με τον εκτος ονειρου κοσμο....

προωρες αποφασεις για το νεον ετος....

ξερω βιαζομαι αλλα λογω μεγαλης ψυχομανιακης καταθλας των τελευταιων ημερων με επιασε ενας μηδενισμος και ενω κανονικα θελω τον ουρανο με ταστρα και λαγους με πετραχειλια λεω να το ριξω στον μινιμαλισμο και να δηλωσω οτι θελω απλα
1) να μην ξαναπεσω κατω με μεσες φαρυγγιτιδες(ο Η1Ν1 καλοδεχουμενος) και οτι αλλο...
2)να μην απολυθω πριν με προσλαβουν στο FOX να μονταρω 24
3)να με ανεχονται μεχρι τουλαχιστον τη συνταξη(δηλαδη μεχρι να ψοφησω)οι φιλοι
τελικα μαλλον τα αστρα και οι λαγοι παπαδες φανταζουν πολυ πιο εφικτα.....

TOP 20 00S MOVIES!!!!!!!!!!!!

20)Science of Sleep (Michel Godry, 2006)



19)A.I.(artificial inteliggence) (Steven Spielberg, 2001)







18)The lives of others (Florien von Donnersmarck, 2006)



17)Oldboy (Chan-wook Park, 2003)



16)Brokeback mountain (Ang Lee, 2005)


15)Cast away (Bob Zemeckis, 2000)


14)Almost Famous (Cameron Crow, 2000)


13)Hedwig and the angry inch( John Cameron Mitchel, 2001)


12)Love Actually (Richard Curtis, 2003)


11)2046 (Wong Kar Wai, 2004)



10)Kill BIll Volume 2(Quentin Tarantino, 2006)


9)Habla con ella(Pedro Almodovar, 2002)


8)Lost in translation(Sofia Copolla, 2003)


7)Irreversible (Gaspar Noe, 2002)


6)Mullholand drive (David Lynch, 2001)


5)Requiem for a dream (Daren Aronofsky, 2000)



4)The Wrestler (Daren Aronofsky , 2008)

3) Eternal sunshine of the spotless mind (Michel Godry, 2004)


2) Donnie Darko (Richard Kelly, 2001)


1)Marie Antoinette (Sofia Copolla, 2006)


eidiki mnia sto Toy story 2 pou de mpike apla giati eine 1999 alla eine h agapimenh mu pixar film EVER!!!!

η παρανομη σχεση του Χριστοφορου με τον πειραματικο κινηματόγραφο

και μετα απο προτροπη του μοναδικου μου αναγνωστη θα βαλθω να αποδειξω την ανορθοδοξη μεν εμφανεστατη δε σχεση των σειρων του Χριστοφορου Παπακαλιατη με το πειραματικο σινεμα.Και μαλιστα θα το αποδειξω αιρθμωντας τα επιχειρηματα μου για να τονισω την πειθω τους...
1) ασυνεχεια της πλοκης
2)ασαφεια του σεναριου
3)πολακις ελλειψη οιουδηποτε ενδιαφεροντος και ουσιας στο σεναριο
4)απειρες ληψεις και ωρες ωρων ξεδιαλεγματος υλικου στο μονταζ
5)ΕΝΤΑΤΙΚΟΤΑΤΟ μονταζ μεχρι να πετυχουμε το ποθητο αποτελεσμα
6)τελειομανια και μεγαλη σημασια στην λεπτομερεια
7)μετρημενα καρε καρε πλανα για να πετυχουμε το ποθητο αποτελεσμα
8)αψογος η καθολου ρυθμος
9)απολυτη η καμια ενταση
και λαστ μπατ νοτ λιστ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ!!!!!!!!!!!!
so?

10 best ways to die....

10. πιστολι στον κροταφο αλλα πρεπει να εισαι σιγουρος για το σημαδι...
9. σαλτο μορταλε απο την ταρατσα αλλα με τον σωστο τροπο ωστε να σου κοπει με τη μια το ω γαρ αυταδελφον καρα...
8. χαπια βαρβιτουρικα αλλα στη σωστη ποσοτητα και συνδιασμο μην σου πλυνουν τζαμπα στομαχι κυριακατικο
7. ξυραφακι σε φλεβα αλλα στην σωστη φορα για να μην σε συχτιριζει το παιδι του ασθενοφορου(κι αλλος μαλακας που την εκοψε οριζοντια την φλεβα)
6. τσιτα τα γκαζια και στουκα σε τοιχο χωρις αεροσακο και ζωνη αλλα παλι πρεπει να ειναι σωστη η θεση ωστε να διαλυσεις κρανιο αλλιως το αναπηρικο καροτσακι ειναι καπως πασε
5. σχοινακι στο ταβανι καρεκλιτσα κι αντε γεια!αλλα δεσε καλα τον κομπο μην απλα πεσεις κ γελασεις κ γυρισεις στην μιζερη ζωη σου βλακα!
4. λιγακι σπανιο να το βρεις γκιλοτινα και αποκεφαλισμος(ισως η μονη αποτελεσματικη μεθοδος βεβαια)
3. μπανιερα και πιστολακι(ισως η μονη αναποτελεσματικη 99% πηδας πριν πεσει μεσας, και γυρνας στην μιζερη ζωη σου μπλα μπλα μπλα...)
2. Η μέδουσα με τη χαίτη λιονταριού (Lion's mane jellyfish) φημίζεται για το οδυνηρό και σπανίως θανατηφόρο τσίμπημά της.(αλλα αντε βρες τη να!)
και.... ταρααααμ....
το αγαπημενο μου ασφυξια μεσα στη θαλασσα αλλα... θελει κοτσια... συνηθως βγαινεις στην επιφανεια και σκεφτεσαι ποσο υπεροχη ειναι η αισθηση οτι χανεσαι μεσα στο νερο... και δεν σου φαινεται τοσο μιζερη πια τελικα η ζωη σου.....

ραγισμενες σεκανς

και τα κομματια τους μπαινουν σαν μικρα γιαλακια στην ψυχη μας και την πονανε λιγο μεχρι να γινουν ενα με μας.... το ηξερα οτι θα μου το κανει αυτο ο almodovar αλλα δεν το περιμενα μεχρι να περασει το 70λεπτο και βαλε του los abrazos rotos... μετα το volver ειχα αρχισει να ανησυχω οτι το εχασε, τον τροπο να μας συγκλονιζει με καθε σεκανς πλανο καδρο... με καθε βλεμμα ηχο σιωπη... οχι δε με συγκλονισε το volver ηταν γλυκο και σιροπιαστο οπως τα γλυκα κουταλιου που ποτε δεν συμπαθησα.Το εκτιμησα ναι αλλα οχι δεν το εκανα δικο μου.Κι ηρθε τωρα με τις ραγισμενες αγκαλιες του να με ταρακουνησει παλι.Τι σου φταιω κυρ Πεδρο ε?ε??
Δυο ιστοριες που συναντιουνται νωρις στο φιλμ παλια γνωστη τακτικη.Παρα πολυ ψυχρη σεκανς εναρξης καιστη συνεχεια μπεταντινοειδεις εναλλαγες παροντος και παρελθοντος.Σοκ η πρωτη ωρα σχεδον δεν περναγε.Προσεχω τις λεπτομερειες και αρχιζω να ξεδιπλωνω το κουβαρι.Ειναι κλασσικη ερωτικη ιστορια?ειναι ταινια για το σινεμα?για την τεχνη?για την αυτοεπιβεβαιωση της μεγαλειοσυνης της μεγαλοφυιας μας?ειναι κομεντι?η μηπως κρυβεται ενα μεγαλο μυστηριο?οπως συνεχιζεται η πλοκη το σεναριο μας επιφυλλασει πολλες μικρες υπεροχες εκπληξεις που δεν ξετυλιγονται σιγα σιγα μπροστα μας χωρις κανενα ΜΠΟΥΜ!οχι ο αλμοβοδαρ γλυκα γλυκα θα μας αφησει να απολαυσουμε την πλοκη του.Και την μοναδικη του τεχνη να βαζει κλασικεσ μανιερες του σινεμα στους πρωταγωνιστες του.Κι αν ειναι ιεριεα εδω η πενελοπε ω θεοι κι αν ειναι.Θα τολμησω να πω πως κι απο αυτη την Οντρεϊ Χεπμπορν φαινεται πιο μεγαλειωδης πιο ντιβα πιο αυθεντικα κλασσικη.Η καλλιτεχνικη διευθυνση τα κουστουμια αχ αυτη η φωτογραφια ειναι ολα τοσο μα τοσο αρμονικα δεμενα και απο χιλιομετρα φωναζουν ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ που δεσανε για να λεγομαστε ταινια του αγαπημενου Πεδρο.
Κι αφηνει το τελευταιο 40λεπτο να μας παρασυρει σε μια θαλλασσα τρικιμιωδη συναισθηματων αφου ηδη εχουμε δουλεψει μεσα μας τη συνεχεια.Οχι δεν εχει φτηνα τρικ.Οχι δεν εχει απο μηχανης θεους.Η τεχνη η αγαπη ο ερωτας η προδοσια τα μυστικα η φιλια η οικογενεια τιποτα δε θα μεινει εξω ολα θα δεσουν για να σε πανε σε μια απο τις πιο συγκλονιστικες σκηνες τελους.
Δεν εχω διαβασει τιποτα αλλα νιωθω το 8 1/2 του Αλμοβοδαρ σε αυτο το φιλμ.Μεσα απο μια γλυκεια μελαγχολια χωρις ακριβως αυτο το στοιχειο του ονειρου του λατρεμενου Ιταλου αλλα με τη δικο του στιγμα μας δινει κατα τη διαρκεια αλλα κυριως στο τελος της ταινιας τον ορισμο του σινεμα γι' αυτον.και μου θυμιζει αυτο που εψαχνα να βρω στον Κοπολα και δεν βρηκα.Το πραγματικο παθος για το σελιλοϊντ...

to copolla or not to copolla?

και οχι οχι οχι δεν ομιλω για την Σοφια γιατι ειναι στους 20 αγαπημενους μου σκηνοθετες και δεν νομιζω να αλλαξει αυτο.Ο μπαμπακας παλι....ντρεπομαι ντρεπομαι ντρεπομαι γιατι οντως δεν εχω δει και τα απειρα... και λυπαμαι αλλα βαρεθηκα τη ζωη μου στους Νονους.Ειλικρινα...Οποτε βλεποντας την φιλμογραφια του εκτος του "αποκαλυψη τωρα" του Rumble Fish και του Outsiders δεν νομιζω οτι ενθουσιαστηκα.Και στα δυο πρωτα ηταν οι ερμηνειες που κρατησαν την ταινια(ιδιως στο Αποκαλυψη δεν το συζητω) οποτε απο σκηνοθετικης πλευρας μονο στο Outsiders ειδα κατι αξιολογο και μπορο να πω κιολας πως ειναι ΠΟΛΥ αγαπημενη ταινια.
Βλεποντας λοιπον το Tetro χθες μπλεχτηκα ακομα περισσοτερο.Αρχικα βρηκα στοιχεια του πολυαγαπημενου Outsiders και χαζοχαρηκα αλλα.... τι ομελετα ηταν τουτη?Παλιο Hollywood με λιγο απο almodovar, wanna be jarmusch και οτι να ναι!παρα μα παρα πολυ ενδιαφερον στορυ με καλη πλοκη ιδιως στο 2ο μισαωρο αλλα πανω που πηγαινες να καταλαβεις τι θελει να πει ο ποιητης... το χανες!!Ερμηνειες επισης που σε αφηνουν λαλακα μια το χει μια δεν το χει πιστευω ηταν η καθοδηγηση τετοια.Εκτος των δυο κυριων που ηταν αψογες(maribel verdu kai silvia perez-παντα θεα).
Δεν ξερω εγω γενικα σε αυτον τον ανθρωπο δεν βλεπω κατι τοσο ξεχωριστο και αν μη τι αλλο "κλασσικο".Ακομα και ο Σκορτσεζε που επισης δε με εμπνεει εχει το στιγμα του το στυλ του τις εμμονες του.Εδω δεν μπορω να δω ενα pattern ενα κατι μια ψυχη βρε αδερφε!Ισως τελικα να κανω λαθος ισως να κατσω να δω και αλλα τι να πω...Δεν μπορω να τον συγκρινω με σκηνοθετες οπως ο Καζαν και να τον πω κλασσικο.Ακομα και οι παλιοι που τωρα μας φανταζουν καπως νομιζω πως μας αγγιζουν με τον ενα τροπο η τον αλλο.Μπορει βεβαια απλα αυτο να ειναι δικη μου ιδεα...ειναι?...

lost in human behaviour's translation....

Κινησα κι εγω λοιπον ως μια καθως πρεπει trendy μονδερνα Αθηναια προς το ακομα-τση-μοδος αγαπημενο Γκαζι.
Πυρετος το σαββατοβραδο το σιμπουρμπουλο οξω απο το μετρο κι εγω να εχω μολις "τσακωθει" με εναν απο τους καλυτερους μου φιλους(βασικα μονη μου τσακωθηκα αλλα αυτα ας τα αναλυσουμε σαμ οδερ ταιμ)και να εχω διαθεση να με κλαιν κι οι ρεγγες.Κινουμε προς το πρωτο μαγαζι.χαος το απυθμενο.καθομαστε με το ρολογι μιση ωριτσα κ πανω που μαρεσει το κομματι σχολιο αποχωρησης...αποχωρουμε λοιπον για το 2ο μαγαζι καπως καλυτερα...αλλα λεμε να παμε κ σε τριτο.Τα νευρα μου ΚΡΟΣΙΑ αλλα λεω οχι δε θα τους περασει!Αλλα... μια η "παρεξηγηση" μια ο κοσμος μια τα λογια του παππα.. αποφασιζω να παρω την οπισθεν με το καλημερα σας...με εσωσε πολυαγαπαημενος φιλος που επισης δεν ηταν στα χαϊ του με μια κοινωνιολογικη αναλυση των σαββατιατικων μας εξοδων.. και εδω μπαινω στο "ζουμι"...
Τι εχουμε παθει?η μαλλον τι ΕΧΕΤΕ παθει?κανεις εκει εξω να περναει καλα?οεο?τι "δηθενια" ειναι τουτη!κ πως θυμαμαι τι κραξιμο ειχαν φαει τα "ορθαδικα" απο τους παλαι ποτε discofans.. που να κινουσατε τωρα αγαπημενοι μας παντρεμενοι με παιδια να βλεπατε σε ποιο ηθικο τελμα εχουμε πεσει.... Βγαινω για να δειξω να φανω να μου τονωθει η αυτοπεποιθηση με ενα βλεμμα?Για να κουτσομπολεψω τον εναν κ τον αλλο κ τον παραλο κ να νιωσω καλυτερα για την μαπα μου?αραγε κανεις εκει εξω που βγαινει για να ΧΟΡΕΨΕΙ?κ μαλιστα για να το νιωσει στο πετσι του?μεχρι κ στα 40ς οι παπουδες μας χορευανε τανγκο κ βαλς και το νιωθανε στο πετσι τους.εμεις τι στον κορακα παθαμε?φταει το τσερνομπιλ?το κοσλοντουι?το mtv?η ιδιωτικη τηλεοραση?τα ποκεμον?οιμε οιμε...χωρα του Ζορμπα σε παρακαλαω ΞΕ ΚΟ ΛΑ!!!!!δεν αντεχω αλλο να βλεπω τετοια μιζεροκακομοιρια.ελεος!οι ΦΙΝΛΑΝΔΟΙ περνανε καλυτερα οϊμε!ναι εκει πανω στο χωριο του Αϊ Βασιλη!στους -40! ναι φιλαρακι αυτοι ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΥΝ οταν βγουν!κ ασε μου το κυρηγμα οτι πινουν κ σαχλαμπουχλες.εσυ δεν πινεις δηλαδη?κ τι καταλαβαινεις?χαλαρωνεις ποτε?οχι οχι.εκει στημμενος.να βλεπεις το γκομενακι απεναντι κ να το κοιτας κοιτας κοιτας.. κ να κουνιεσαι κ να μην χορευεις. κ να γυρνας σπιτι κενος.κι αν σου κατσει καμια διασημοτης θα εχεις κατι να πεις στη δουλεια αυριο... αχ τι να πω δεν ξερω.δεν ειναι πολη αυτη για ζωντανους ανθρωπους...
Ευτυχως σωσαμε τη βραδια με μια δοση γλυκου μηνυματος απο τον φιλο και θετικης διαθεσης και πολυ χορου τελικα.το μαγαζι ηταν υπεροχο αρκετοι τελικα χορεψανε οπως και για οποιο λογο. κι εμεις καταπιαμε τη δηθενια και κοιταξαμε ζεστα ο ενας τον αλλο στα ματια κ ειπαμε ΟΥΦ ενταξει τα καταφερνουμε κ μονοι μας!!!!!

Hola και Aloha απο μενα!!!!

Να μαι κι εγω!!!!!
Δεν ξερω αν θα πετυχει αυτο μιας και ποτε δεν εγραφα ημερολογιο αλλα εγραφα κατι αθλιες κριτικες καποτε και οσον αφορα αυτο νομιζω το κατεχω....θα ηθελα μια μικρη βοηθεια στο πως και τι αλλα θα τα βρω on the way... ελπιζω επισης να ειναι καπως διαδραστικο γιατι δεν το χω να το διαβαζει ο τοιχος....
αντε κ ελπιζω να ποσταρω κατι πιο ενδιαφερον ασαπ!!!!!